Woensdag na de lunch zijn we uit een grijs IJlst vertrokken. Het bleef grijs tot we op Schiphol waren om even in te checken (dat kan voor de USA vanaf 24 uur van te voren). Thuis gaat eenvoudiger, want er is bij die apparaten geen tafeltje waar je alle gegevens die je nodig hebt even kunt neerleggen. Maar na enig heen en weer gedoe, lukte het en kwam ik naar buiten met boarding passes voor zowel de vlucht Amsterdam-Atlanta als die voor vrijdag van Atlanta naar Fort Lauderdale. Op naar Van der Valk A4. Nadat ik het hotel ben binnengevallen terwijl Jan de auto aan het parkeren was, kregen we een kamer op het mistige zuiden (met balkon). Dan naar Eppie en Henk waar we heerlijk koffie hebben gedronken en Eppie's eerste digitale fotoboek hebben bewonderd. Terug in het hotel een borrel en eten en niet al te laat naar bed.

Donderdag met de shuttle naar Schiphol en de koffers afgegeven. Daarna naar de lounge voor koffie en een kopje soep. Om halftwee moesten we boarden en vlucht KL621 vertrok keurig op tijd, precies om 14:35. Het eerste stuk, een dikke anderhalf uur, was behoorlijk hobbelig (grote golven op de Noordzee), zodat we pas na twee uur een drankje kregen. Dat werd wel gevolgd door een verrukkelijk maal van Jonnie Boer, met een wijntje van Therese erbij. Dus een echt driesterrenmaal op hoog niveau (je hebt gelijk Linda, lekker). Verder is 9,5 uur toch wel lang zitten. We hebben twee huisjes gescoord van het lijstje van Jos, namelijk 28 en 31, onze enige ontbrekende, nummer 91 was niet aan boord.

Om 18:15 lokale tijd (2:15 thuis de volgende dag) stonden we op het enorme vliegveld van Atlanta. Daar is het koud (graadje of 2-4) en erg nat. Vlotte immigratie, koffer oppikken, weer op een band zetten en dan met je handbagage naar buiten. Ook hier wordt van alles weer gescand, schoenen uit, truien uit, alle handspul op de band en dan worden je taxfree-deo-tjes van Schiphol niet toegelaten (geseald en wel). Ik weer terug met de rugzak samen met een langzaam waggelende donkere security mevrouw naar de Delta-transferbalie om de rugzak te voorzien van een tag, geld eruit, camera, medicijnen ook en rugzak op de band. Ik weer door security (dus weer schoenen uit en zo). Toen treintje in naar bagage claim nummer 2 en daar kwamen ze mooi net alle drie van de band (snel rugzakje hoor). Met de shuttle naar Embassy Suites Atlanta Airport en daar een keurige kamer gekregen (zitkamer, keukentje, badkamer en slaapkamer). Alles bij elkaar duurt dit verhaal langer dan de tijd die we nodig hadden, want we waren op 20:02 binnen. Na een slaapmutsje naar bed.

Wekker op 5:15, zes uur ontbijt en de shuttle van zeven uur naar het vliegveld. Koffers afgegeven en een nieuwe boarding pass gekregen, want er is zoveel in de war door de vele sneeuwstormen in de USA, dat we in plaats van met een 757 nu met een 767 van Delta vlogen. Anderhalf uur vliegen met een klein halfuurtje vertraging en toen waren we om 11:15 in Fort Lauderdale. Daar loop je zo naar buiten. 'Schiet mij maar lek', zei Jan! We zijn keurig opgevangen door Holland America Line en met een bus naar het Marriott gebracht, aan het strand. Dat nadat we een hele lading mensen voor de Westerdam en de Statendam hadden afgezet bij die twee schepen. We hebben bij 23 graden buiten zitten lunchen en zitten nu op ons kleine balkon.

Straks, aan het eind van de ochtend gaan we naar de Eurodam.