Onze vlucht naar Atlanta gistermorgen was met een uur vertraagd, doordat er een deur nagekeken moest worden van de Boeing 757, maar toch waren we al om twee uur gistermiddag hier in het Doubletree Hotel Atlanta Airport. De omgeving staat vol grote hotels, maar is van een enorme troosteloosheid, kaal, veel rare masten, enorme parkeerterreinen en verder helemaal niks. Niet gek hoor, wisten we al van de vorige keer, maar je zit hier wel handig. Ook de kamers hebben iets armoedigs. Ze zijn groot, ruime en goede bedden, voldoende kussens voor een gezin met vier kinderen, maar die kleuren, alles is bruin en beige! Om over de airco's maar te zwijgen. Er kan nergens een raam open, terwijl het op dit moment uitstekend weer is, graadje of 18 en s nachts een graad of 5-6. Maar vanwege het 'groene' word je wel verzocht om draaideuren te gebruiken in plaats van klapdeuren (zal wel een beslissing van de democraten zijn waar de republikeinen zich tegen afzetten - net als bij spaarlampen).

Vanmorgen shuttle naar het vliegveld, dagkaart gekocht voor MARTA, de lokale OV-chipkaart zeg maar, en naar het Martin Luther King Memorial geweest. Heel veel schoolkinderen en ook veel ouderen, maar opvallend weinig blanken. We werden er zeer vriendelijk op aangesproken door diverse donkere mensen en we vonden het indrukwekkend.

Daarna in de geest van Cora en Peter even naar de Georgia Capitol geweest voor een foto en vervolgens geluncht op het food court van CNN. Nu zitten we onze tijd uit bij het zwembad van het hotel. Om een uur of vijf, het is dan al elf uur 's avonds bij jullie, gaan we naar het vliegveld voor de laatste grote hangpartij en de terugreis.

Er komt nog een korte samenvatting in het Engels als we thuis zijn, maar die mogen jullie negeren, die is puur voor enkele Amerikaanse kennissen.

We kunnen trouwens niet meer weg, op onze Skandinaviëreis was er de voorlaatste dag een zware aardbeving in Nieuw-Zeeland en nu weer op de voorlaatste dag. We hopen dat het met Ria, Joke, Cees en hun kinderen allemaal goed is.